Damlayken okyanusta yalnız kalıyorsan,
Kalabalıklar içindeyken ıssız bir dağda gibi yaşıyorsan,
Hiçbir sesi duymuyor, içindeki sesi dinliyorsan,
Boşluktaki yıldızlar kadar yalnızsın.
Kum tanesiyken koca sahrada tek başına hissediyorsan,
Hiçbir hengame içine dahil olamıyorsan,
Sana gelen ses dalgasını duymuyorsan,
Boşluktaki yıldızlar kadar yalnızsın.
Kar taneleri içinde tek başına süzülüyorsan,
Fırtınanın gürültüsünde sesini duyuramıyorsan,
Bağırdığında senin sesin dışında hiçbir ses
yankılanmıyorsa,
Boşluktaki yıldızlar kadar yalnızsın.
Sürekli devinen evrende tek başına bir yıldızsan,
Galaksiler kurulup, dağılırken sen aynı kalıyorsan,
Geçen zamana karşı bir türlü yörüngenin dışına
çıkamıyorsa,
Boşluktaki yıldızlar kadar yalnızsın.
Şehrin gürültüsü içinde börtü böceği fark ediyorsan,
Herkesle konuşmak istiyorken, kimse seni duymuyorsa,
Durup dururken sık sık gökyüzüne bakıyorsan,
Boşluktaki yıldızlar kadar yalnızsın.
Yalnız ve üzgün birini gördüğünde sen de üzülüyorsan,
Gördüğün yalnızlığı paylaşmak istiyorsan,
Kalabalıklara gıptayla bakıyorsan,
Boşluktaki yıldızlar kadar yalnızsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder